گاردین بهترین آثار داستانی انگلیسی‌زبان ۲۰۲۱ را انتخاب کرد

11:29

روزنامه گاردین در آخرین روزهای سال میلادی بهترین آثار داستانی انگلیسی یا ترجمه‌شده به این زبان را در سال ۲۰۲۱ معرفی کرد.
به گزارش ایرنا، روزنامه گاردین در این یادداشت نوشت: موردانتظارترین، بحث‌برانگیزترین و مورد توجه‌ترین رمان سال، دنیای زیبای کجایی؟ نوشته سالی رونی، نویسنده معروف ایرلندی، بود. این رمان کتابی‌ است درباره مقتضیا ت بزرگسالی که با درونی‌ بودن و فاصله‌گذاری روایی بازی می‌کند و شخصیت‌های آن هدف از دوستی، سیاست و دشواری‌های شهرت و رمان نویسی را در جهانی که زیر آتش است، مورد بررسی قرار می‌دهند.
رمان آخر رونی تنها اثر جدیدی نبود که امسال مشتاقانه منتظرش بودیم. امسال مهمترین اثر اولگا توکارچوک، نویسنده لهستانی برنده جایزه نوبل، با عنوان کتاب‌های یعقوب (The Books of Jacob ) با ترجمه جنیفر کرافت بالاخره به زبان انگلیسی منتشر شد. این کتاب یک دورنمای تاریخی خیره‌کننده درباره روشنگری معنوی و علمی ارائه می‌دهد. در سال ۲۰۲۱ همچنین شاهد بازگشت جاناتان فرنزن نویسنده مطرح و معاصر آمریکایی بودیم که با رمان تقاطع‌ها (Crossroads) یک سه گانه خانوادگی معرکه و جذاب محدود به دهه ۷۰ میلادی را آغاز کرد. امسال کازوئو ایشی گورو، نویسنده معروف ژاپنی، با رمان کلارا و خورشید (Klara and the Sun) مرزهای احساس را در داستان یک دختر بیمار و دوست او یعنی یک ربات شبه‌انسانی و هوشمند، بررسی کرد و گیل جونز، نویسنده تحسین شده آمریکایی، رمان پالمارس (Palmares ) را درباره حماسه بردگان آزاد شده در برزیل قرن ۱۷ میلادی پس از دهه‌ها تحقیق، سرانجام روانه بازار کتاب کرد.
در ۱۲ ماهی که پشت سر گذاشتیم همچنین پت بارکر با رمان زنان تروا (The Women of Troy) روند انتشار آثار مجموعه‌ای خود را برای بازپس‌گیری صدای زنان در جنگ باستانی تروا را ادامه داد و الیزابت استراوت در رمان کمدی و احساسی اوه ویلیام! (Oh William) بار دیگر سراغ قهرمان خود لوسی بارتون رفت. کتاب فرم و پوچی (The Book of Form and Emptiness) نوشته روث اوزکی که اولین رمان او پس از راهیابی به فهرست کوتاه جایزه بوکر در سال ۲۰۱۳ به شمار می‌رود، برداشتی بود کنایه‌آمیز و فراداستانی از غم، دلبستگی و بزرگ شدن.
کولم تویبین، شاعر، رمان‌نویس، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس اهل ایرلند، نیز از قافله عقب نماند و پس از سفر به ذهن هنری جیمز در رمان استاد (The Master)، امسال در رمان شعبده باز (The Magician) مروری کلی از زندگی و روزگار توماس مان، نویسنده آلمانی، ارائه داد. در این سال همچنین لحن کلسون وایتهد تغییر کرد و رمانی به نام هارلم شافل (Harlem Shuffle) از او به بازار آمد، یک رمان اجتماعی در مورد نژاد و قدرت و در نهایت نامه‌ای عاشقانه به محله هارلم. درهمین سال نویسنده فرانسوی، ملی دو کرانگال، کتاب خواندنی زمان نقاشی (Painting Time) را با ترجمه جسیکا مور روانه بازار کرد.
تریکل واکر (Treacle Walker)، یک حکایت جدید از آلن گارنر است که امسال به بازار کتاب آمد و عصاره‌ای بود از قلم رویایی این نویسنده معروف انگلیسی. در سر دیگر طیف ادبی، آنتونی دوئر که بیشتر به خاطر کتاب پرفروش و برنده جایزه پولیتزرش یعنی همه نوری که نمی‌توانیم ببینیم شناخته می‌شود، با یک رمان جذاب و خواندنی درباره زندگی‌ افراد گرفتار در جنگ و درگیری از قسطنطنیه قرن پانزدهم گرفته تا یک سفینه فضایی در فرار از زمین در حال مرگ به نویسندگی بازگشت. سرزمین ابر فاخته (Cloud Cuckoo Land) نامه‌ای عاشقانه به کتاب و مطالعه همچنین واقعه‌نگاری از آنچه در طول قرن‌ها از دست رفته و آنچه در بحران آب و هوایی امروز در خطر است.
اولین رمان دیمون گالگوت پس از هفت سال که در ۲۰۲۱ منتشر شد، جایزه بوکر را برای او به ارمغان آورد. رمان وعده (The Promise) به عنوان ترکیبی پربار از حماسه خانوادگی و طنز، عهدهای شکسته و میراث‌ مسموم را در آفریقای جنوبی در حال تغییر و تحول بررسی می‌کند.
در این سال همچنین چند رمان‌ فوق العاده انگلیسی نیز در بازار کتاب به صف شدند: روشنگری نظیفه محمد در رمان مردان خوش‌شانس (The Fortune Men) درباره بی‌عدالتی نژادی در زندگی واقعی در شهر هفتادودو ملت کاردیف در دهه ۱۹۵۰، بررسی عمیق فرانسیس اسپافورد درباره زندگی‌های پس از جنگ در لندن در رمان نور ابدی (Light Perpetual)، رمان اتاق چینی‌ها (China Room) از سانجیو ساهوتا درباره سازوکار یک خانواده و تحقیقات دلسردکننده ریچل کاسک در مورد سیاست‌های جنسیتی و خلاقیت در مقام دوم (Second Place) از جمله این رمان‌ها بودند.

درخشش رمان‌اولی‌ها
در بین نامزدهای نهایی جایزه بوکر امسال می‌توان به رمان اول پاتریشیا لاکوود، نویسنده آمریکایی، با نام هیچ‌کس در این باره حرف نمی‌زد (No One is Talking About This) اشاره کرد که سبک منحصربه‌فرد او در پرداختن به موضوعات مختلف، از سیاهچاله شبکه‌های اجتماعی گرفته تا کنجکاوی دردناک یک کودک توانخواه، را به رخ می‌کشد. ریون لیلانی نیز امسال با اولین رمان خود با عنوان جلوه (Luster ) سبکی مستعد و مشابه را به مخاطب معرفی کرد. از دیگر رمان اولی‌هایی که امسال درخشیدند می‌توان به ناتاشا براون نویسنده رمان اجتماع (Assembly ) و ای کی بلیکمور خالق رمان جادوگران مانینگ تری ( The Manningtree Witches) اشاره کرد.

بازار داغ رمان‌های خانوادگی
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: یکی از کتاب هایی که این تابستان در بازاریابی دهان به دهان بسیار موفق عمل کرد، کتاب اندوه و سعادت (Sorrow and Bliss) نوشته مگ میسون بود، یک کمدی سیاه درباره رنج روانی و زندگی خانوادگی ناکارآمد.
مرغ مگس خوار (The Hummingbird) اثر ساندرو ورونزی، از دیگر کتابهای خواندنی سال بود که زندگی یک مرد را از طریق روابط خانوادگی او ترسیم می‌کند. رمان اشباح من (My Phantoms) نوشته گوندولین رایلی، اما نگاهی سردتر به زندگی خانوادگی انداخت و یک روایت دقیق و کنایه‌آمیز از رابطه سمی میان یک دختر و مادر ارائه داد که بهترین رمان او تاامروز است.

روایت بحران همه‌گیری در داستان
گاردین در بخش دیگری از این مطلب به ظهور نشانه‌های کرونا در ادبیات داستانی سال ۲۰۲۱ میلادی پرداخت و نوشت: مدتی طول می کشد تا ویروس کرونا راه خود را به داستان‌ها باز کند اما همین حالا نیز سروکله اولین نوع از این دست داستان‌ها پیدا شده است؛ رمان کت سوخته (Burntcoat) به قلم سارا هال هنر، عشق و نَفس را در برابر تهدید یک بیماری واگیردار بررسی می کند. در روایت هال از وقوع همه گیری، یک مجسمه ساز تنها خلاقیت خود را در برابر قدرت ویروس قرار می‌دهد.