«سلمان خوشرو» در تازه‌ترین نمایشگاه خود، همچون گذشته با مواجهه‌ای تازه به بازتعریف مسئله هویت و انسان معاصر تاکید دارد که این سیال بودن در تکثر فرم و اجرا را می توان به کنکاش هنرمند، برای یافتن خویش تعبیر کرد.
به گزارش ایرنا، نمایشگاه انفرادی نقاشی‌ها و مجسمه‌های سلمان خوشرو جمعه ۱۱ تیر در گالری ایرانشهر آغاز به کار کرد.
در این نمایشگاه همچون آثار گذشته هنرمند، وضعیت انسان معاصر ایده شکل گیری آثار هستند. رنگ و سیال بودن در فرم، ویژگی تازه ترین نمایشگاه خوشرو است. علاقه این نقاش به جرمِ رنگ و تازگی آن در این نمایشگاه به لحن و لهجه مجموعه آثارش بدل شده است و می توان، رنگ های خیسِ از تیوپ بیرون آمده را در این نمایشگاه بو کشید.
یکی از ویژگی های مهم تمامی آثار خوشرو رهایی در تکنیک و متریال تولید آثارش هست که بر اساس ایده خود از کاردک و قلم مو تا بافندگی با سیم برق و پشم مصنوعی و چوب؛ دست به انتخاب های متکثر می زند و می توان پرتره های این هنرمند را دریافت هایی از خودش پنداشت که این کنکاش در فرم و تکنیک را به نوعی جستجو برای یافتن هویت و رنج های خویش به مثابه انسان معاصر تعبیر کرد.
فرار از تعریف و قرار گرفتن میان مرز واقع گرایی و اکسپرسیونیست از دیگر ویژگی های این نمایشگاه است که آثار را می توان گاها مانند سیب به ۲ نیمه پاپ آرت و اکسپرسیونیست تقسیم کرد.
آثار متاخر سلمان خوشرو را می توان در ذیل جنبش هنری نئواکسپرسیونیسم یا نوهیجان‌نمایی تعریف کرد. این جنبش در دهه ۷۰ میلادی تحت تاثیر جنگ و فاشیست، در واکنش به هنر مفهومی شکل گرفت، هرچند حضور معنا در آثار هنرمندان معاصر این جنبش، ویژگی نو بودن آنها شد.
در این نمایشگاه، رنگ های پرمایه و فرم های غنی که به فرم های خشن در آثار بدل شدند؛ امکانی برای انتقال پیام های پیچیده درباره مسائل مهم انسانی هستند.
هر چند مسئله خوشرو در محوریت هویت و انسان معاصر در تمامی آثارش هویدا است اما در هر نمایشگاه با مواجهه ای تازه به بازتعریف مسئله خود پرداخته است و از رئالیست تا اکسپرسونیست به صورت مواج در حرکت است.
آثار اکسپرسیونیستی این نمایشگاه در ارتباط با مفاهیمی همچون بحران هویت، روان‌پریشی و مسخ‌شدگی شکل گرفته است.آثاری فیگوراتیو، که تلاش دارد بحران های انسان معاصر را کنکاش کند که در تازه ترین نمایشگاه خود این کالبدشکافی تا مرز آناتومی انسان نیز پیش می رود و تنها با کالبدی از انسان روبرو هستیم که این هیبت انسان وار واکنشی به طرح پرسش هایی درباره چیستی انسان است.
در این نمایشگاه نوعی هیجان، تنش و ترحم را نسبت به پرتره ها می توان یافت. پرتره هایی از ریخت افتاده که یادآور آثار فرانسیس بیکن نقاش ایرلندی است که با شکل‌افتادگی‌های خشن در بدن و چهره‌های شخصیت‌های نقاشی‌هایش، شهرت یافت.
سلمان خوشرو، متولد سال ۱۳۶۲، سالهای ابتدایی خود را در نیویورک گذرانده است. مدرک لیسانس در رشته هنر دیجیتال از دانشگاه ملی استرالیا گرفت. این هنرمند بعد از سالها فعالیت در رشته عکاسی و هنر دیجیتال، در سال ۱۳۸۸ رو به نقاشی آورد و به طور خودآموز این مهارت را کسب کرده است.
نمایشگاه انفرادی نقاشی‌ها و مجسمه‌های سلمان خوشرو تا دوشنبه ۲۸ تیر ۱در گالری ایرانشهر به نشانی تهران، خیابان کریم‌خان زند، خیابان شهید عضدی (آبان جنوبی)، خیابان سپند، پلاک ۱/۶۹ برپاست.
بدون دیدگاه