امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم «ضد» گفت: من سراغ سینما نیامدهام که دغدغههایم را به زبان سینما بگویم، اولویت اول من به عنوان یک هنرمند، عشقم به سینماست.
به گزارش مهر، چهل و ششمین قسمت از برنامه «نقد سینما» که شب گذشته ۲۴ آذر ماه روی آنتن شبکه چهار سیما رفت، در میز نقد سینمای ایران میزبان امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم سینمایی «ضد» بود.
امیررضا مافی میزبان برنامه در ابتدا گفت: اتفاق جالبی که این روزها با اکران فیلم «ضد» در سینماهای کشور رخ داد، دادگاهی بود که با موضوع پرداختن به جنایات سران گروهکهای منافقین برپا شد. همچنین اتفاقاتی که در توئیتر این سازمان رخ داد که نشان از زوال سازمانی بود به ویژه بعد از اتفاقات جریانات کمپ آلبانی.
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم گفت: من سراغ سینما نیامدهام که دغدغههایم را به زبان سینما بگویم، اولویت اول من به عنوان یک هنرمند، عشقم به سینماست. من سینما را به ماهُوَ سینما دوست دارم اما، معتقدم هنرمند اگر به غیر از دغدغهاش را کار کند، نمیتواند اثر هنری خلق کند و دستش برای مخاطب رو میشود. من وقتی در این جهان وارد شدم، مسالهام موضوعات فیلمهایم است.
کارگردان «ضد» گفت: معتقدم از لحاظ سینمایی تنوع ژانر نداریم، در حالی که به لحاظ موقعیت تاریخ معاصر، چه پیش از انقلاب چه پس از انقلاب، پُر از سوژههایی هستیم که هرکدام میتواند یک ژانر سینمایی را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال ما در دهه ۶۰ رئیسجمهور مملکتمان ترور شده و چند ماه قبل رئیس جمهور دیگری فرار کرده، چند روز بعد رئیس دیوان عالی کشور به همراه بخشی از نمایندگان مجلس و وزرا ترور شده اند و پس از آن به جنگ تحمیلی میرسیم.
در ادامه برنامه، ربیعی گفت: آمریکا با چند روایت و زاویه دید از ترور کندی حرف میزند و فیلم میسازد. یا کشورهایی که چنین سیر تحولی ندارند، اما با تخیل فیلم میسازند. بزرگترین آورده تاریخ معاصر ما برای سینما تنوع ژانری است.
وی یادآور شد: بخش دیگر سینمای تاریخی، احساس مسؤولیت نسبت به جامعه است، چون تاریخ تکرار میشود. ما در فیلم «ضد»، تقابل سازمان با تفکر مبتنی بر مکتب امام خمینی (ره) و شهید بهشتی را میبینیم. این اتفاق فقط در دهه ۶۰ رخ نداد، سال قبل ما در کشور شاهد اتفاق مشابهی بودیم؛ کسانی مدعی آزادی و حقوق زنان و خانواده شدند که بزرگترین جنایات را علیه آزادی، وطنشان و مردم انجام دادهاند.
مسعود رجوی بیمار بود
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم «ضد» عنوان کرد: سازمان منافقین به شدت تلاش میکند خود را یک گروه ایدئولوژیک معرفی کند، در حالی که این سازمان باید از لحاظ روانشناختی بررسی شود. مسعود رجوی یک بیمار بود که با قدرتطلبی همهچیز را زیر پا میگذاشت. آنها اعضا را مانند اسیرانی در دست دارند و اجازه هیچ کار شخصی را به آنها نمیدهند، به گونهای که آنها حتی باید خوابشان را هم تعریف کنند. این موضوع تنها برای بعد از انقلاب نیست و مسعود رجوی قبل از انقلاب هم با ساواک همکاری میکرد تا به جایگاه مورد نظرش برسد.
کارگردان «ضد» بیان کرد: شخصیتی که لیندا کیانی آن را بازی کرد، نماینده بخشی از افرادی است که درگیر این فرقه ضاله شدند. انسان دارای فطرت است و بخشی از این آدمها در برابر مسخ و ضدانسان شدن مقاومت کردند، بخشی هم که نتوانستند مقاومت کنند به مرور یا مسخ شدند یا وا دادند. ما سیری از جداشدگان سازمان در دهه ۶۰ را داریم که سازمان هر جور شده است، آنها را نگه میداشت اما بسیاری از افراد هم تلف شدند. منافقین شهید بهشتی را در رسانههایشان دیکتاتور میخوانند و انسانهایی که رسانه را درست نشناسند، این حرفها را باور میکنند و تبدیل به آدمهای مسخ شده میشوند.
بدون دیدگاه