با درگذشت ذاکر حسین، نوازنده هندی برنده ۴ جایزه گرمی، ای.ار رحمان آهنگساز مشهور هموطنش به وی ادای احترام کرد.
به گزارش مهر به نقل از ورایتی، ذاکر حسین، نوازنده ساز طبلا و چهره برجسته موسیقی کلاسیک هند، بر اثر بیماری در سانفرانسیسکو از دنیا رفت. او ۷۳ ساله بود.
ای.ار رحمان آهنگساز مشهور هندی با درگذشت وی نوشت: ذاکر یک شخصیت الهام‌بخش بود، یک شخصیت برجسته که تحسین جهانی را برای موسیقی هند به ارمغان آورد. فقدان او برای همه ما غیرقابل جبران است. با هم ساخت آلبومی را برنامه‌ریزی کرده بودیم که امکانش پیش نیامد.
نارندرا مودی، نخست وزیر هند هم در فقدان این نوازنده نوشت: از درگذشت استاد افسانه‌ای طبل، استاد ذاکر حسین عمیقاً متأسفم. از او به عنوان یک نابغه واقعی که دنیای موسیقی کلاسیک هند را متحول کرد، یاد خواهد شد. او طبلا را به صحنه جهانی آورد و میلیون ها نفر را با ریتم بی‌نظیر آن مجذوب خود کرد.
حسین در طول زندگی حرفه‌ای خود ۴ بار جایزه گرمی گرفت. اولین گرمی او سال ۲۰۰۹ برای بهترین آلبوم موسیقی جهان با «پروژه جهانی درام» بود و ۳ جایزه گرمی دیگر را سال ۲۰۲۴ برای بهترین اجرای موسیقی جهانی برای «پشتو»، بهترین آلبوم سازهای معاصر برای «وقتی حرف می زنیم» و بهترین آلبوم موسیقی جهانی برای «این لحظه» به آن جایزه افزود.
وی یکی از برجسته‌ترین نوازندگان سازهای کوبه‌ای جهان بود و عامل مهمی برای شناساندن موسیقی کلاسیک هند به مخاطبان بین‌المللی محسوب می‌شود. وی که پسر بزرگ استاد الراخا، نوازنده افسانه‌ای طبلا بود، در جوانی با برخی از بزرگترین موسیقی‌دانان هند همراهی کرد و از ۱۸ سالگی تورهای جهانی برگزار کرد.
وی گروه تلفیقی «شاکتی» را با گیتاریست جان مک لافلین در اواسط دهه ۱۹۷۰ تأسیس کرد و ترکیبی پیشگامانه از سنت‌های جاز هند و غربی را ایجاد کرد. نفوذ این گروه در سراسر ژانرها گسترش یافت و به دلیل رویکرد نوآورانه آن به موسیقی تحسین منتقدان را به دست آورد. حسین همچنین با طیف وسیعی از هنرمندان از جمله هارت، جورج هریسون و ون موریسون کار کرد.
وی موسیقی فیلم «واناپراستام» را که در جشنواره کن نمایش داده شد، ساخت و در موسیقی‌های متن «اکنون آخرالزمان» فرانسیس فورد کاپولا، «بودای کوچک» برناردو برتولوچی و «در بازداشت» از مرچنت ایوری مشارکت داشت.
او همچنین در فیلم هایی چون «گرما و غبار»، «ساز» و «مرد میمون» به بازیگری پرداخت.
حسین جوایز متعدد دیگری از جمله پادما شری هند (۱۹۸۸)، پادما بوشان (۲۰۰۲) و پادما ویبوشان (۲۰۲۳) را در کارنامه داشت.
بدون دیدگاه