واکنش سعید مطلبی به حاشیه‌های حضور جوان شهرستانی در برنامه تلویزیونی عصر جدید
18:25
بانی‌فیلم: صرف نظر از کپی بودن برنامه «عصر جدید» از نمونه‌های خارجی این گونه برنامه‌های استعدادیابی، شاید در نگاه اول این موضوع مشخص می‌شود که بیشترین میزان تاثیرگذاری این برنامه نه هنگام پخش آن از تلویزیون، بلکه در انعکاس بخش‌هایی از ان در فضای مجازی است!
در کنار بسیاری از حاشیه‌های ریزودرشت عصرجدید با اجرای احسان علیخانی، از جدیدترین این حاشیه‌ها در هفته‌های گذشته، واکنش به حضور یکی از هموطنان‌مان در این برنامه است که آهنگی را اجرا کرد.
پرسش از کار و فعالیت این شرکت‌کننده در برنامه و خنده‌های داوران[؟!] پس از شنیدن پاسخ او و نوع فعالیت این جوان از یک طرف و نصیحت‌های تمکین‌مآبانه یکی دیگر از داوران که خطاب به این جوان بیان شد، به نوعی قومیت او را مورد سرزنش قرار داد.
این موارد بهانه‌ای برای واکنش نوشتار سعید مطلبی از سینماگران قدیمی را موجب شد.
این هنرمند پیشکسوت ضمن ارایه نگاهی جامع‌گرایانه، نقدهایی را به برخی از پیش‌فرض‌هایی وارد آورد که توسط داوران برنامه «عصر جدید» عنوان شده بود.
آنچه در پی می‌آید نگاه سعید مطلبی به واقعه‌ای‌ست که هرازگاهی در رسانه‌ای مانند تلویزیون رخ می‌دهد:
***
آقاى عزيز ، نازنين، پهلوان. من شما را نمي‌شناسم اما با افتخار مي‌گويم از اينكه هموطن تو هستم بر خود مي‌بالم.
اينجا، يعنى درهمين تهرانى كه تو از آن گلايه‌مندى هيچكس، نه تنها هيچكس، هيچ قوميتى را به سخره نمي‌گيرد، بلكه همه ما مركز‌نشينان، افتخار و اميدمان همين قوميت‌هاى رنگارنگ و مهد تمدن و پيشينه پرافتخار ايران است.
ما نيك مي‌دانيم قوميت‌هاى ايران، همچون رنگ‌هاى درخشان و نقش‌هاى باشكوه يك قالى ايرانى، همه با هم و در كنار هم، اين فرش باشكوه و هزاررنگ را آفريده‌اند كه يزدان از گزند روزگار محفوظش دارد.
آنچه در حضور آن هموطن جوان رخ داد، نه قاعده كه يك استثناء بود؛ شايد خستگى تهيه يك برنامه يا خودنمايى يك داور يا اصرار يك مجرى براى اينكه حال و هوائى به برنامه‌اش بدهد، باعث حرف‌ها و حركاتى شد تا هم شما دل‌آزرده شديد هم ما شرمنده.
باور كنين نه تهران‌نشينان اين‌گونه متبخترند و خودپسند و نه هنرمندان اينسان كوته‌بين و ياوه‌گو. شرايطى بوده است اگر همين امروز هم از مسببان آن بپرسيد قطعاً در محضر شما و ملت بزرگ ايران شرمنده‌اند.
اين اتفاق را موجبى براى تفرقه و دلتنگى نكنيد.
و سخن آخر اينكه نازنين، عزيزم ، پسرم؛ ما قوميت‌هاى مختلف داريم كه به همه‌شان مي‌باليم، اما فقط يك ملت داريم و آن هم، ملت ايران است.
مباد آن روزى كه بدخواهان اين سرزمين كهن و پاك و الهى. از سخنان دلاورى چون تو، كه قوميت را ملت ناميدى، دستاويزى براى تكه تكه كردن اين سرزمين و شقه شقه كردن مردمش بيابند.
ما يك ملتيم. ملت ايران. و پيوند من با تو همين است كه هر دو از يك ملتيم. سرفراز بمانى…
سعيد مطلبى
بدون دیدگاه