نقش بازی کردن از زندگی من جداست

هیچ‌زمان نقش را در زندگی شخصی خود وارد نمی‌کنم؛ به طور کلی نقش بازی کردن از زندگی جداست.
بهرام ابراهیمی، بازیگر تلویزیون گفت: من تئاتر را از ۱۰ سالگی آغاز کردم و پیش از شروع فعالیت در حوزه سینما و تلویزیون، تمرکز بسیاری بر فعالیت‌هایم در رشته تئاتر داشتم. در خانواده ما پیش از فعالیت‌های من کسی در حوزه‌های هنر‌های نمایشی حضور نداشت، اما اکنون پسر بزرگم در تئاتر نمایش اجرا می‌کند.
وی افزود: مرحوم احمد آقالو از سال‌های دانشجویی از من می‌خواست تا به رادیو بروم، اما من تمایلی نداشتم؛ او با کمک مرحوم خسرو فرخزادی من را به این کار راضی کردند. پس از حضور در فضای رادیو متوجه شدم که این حوزه نیز بسیار جذاب است و به همین دلیل تا به امروز در رادیو نمایش حضور دارم.
این بازیگر ادامه داد: من پس از اجرای یک نقش اطلاعات و ویژگی‌های شخصیتی آن را برای همیشه کنار می‌گذارم و هیچ‌زمان آن نقش را در زندگی شخصی خود وارد نمی‌کنم؛ به طور کلی نقش بازی کردن از زندگی جدا است. من در هر حوزه‌ای از فعالیت‌های خود تلاش می‌کنم از آن کار لذت ببرم و اینگونه پیشرفت می‌کنم. من نمی‌توانم در شغلی فعالیت کنم که از آن لذت نمی‌برم و باید از کاری که انجام می‌دهد لذت ببرم.
بازیگر سینما و تلویزیون گفت: یک بازیگر باید به حدی از نقش خود لذت ببرد و آن را دوست داشته باشد تا بتواند آن را به بهترین شکل ممکن اجرا کند. یک بازیگر چه در نقش منفی چه در نقش مثبت باید بتواند احساسات لازم را درک کند و اجرای مناسبی داشته باشد.
ابراهیمی اظهار کرد: به طور کلی نقش‌های منفی در سینما و تلویزیون بسیار سخت‌تر و تاثیرگذارتر هستند و بازیگر می‌تواند با درک آن‌ها اجرای فوق‌العاده‌ای داشته باشد و مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهد.
او ادامه داد: علاقه‌مندان به بازیگری باید ابتدا کتاب‌هایی را برای تحلیل نقش بخوانند و به آموزشگاه‌های بازیگری بروند؛ بازیگری کار بسیار آسانی است که تنها نیاز به سواد، تلاش و پشتکار دارد. یک بازیگر باید علم بالایی از موضوعات مختلف داشته باشد تا بتواند نقش‌های متفاوت را بازی کند.