*شاهپور محمدی
اخیرا خبر تشکیل دو شورا از سوی سازمان سینمایی شنیده شد. اینکه قرار است با تشکیل این همه شورا چه مشکلی از مشکلات سینمای کشور حل شود، متوجه نشدیم.
-شورایعالی اخلاق در سینما.
آیا قرار است در شورایعالی اخلاق، عده ای بنشینند و صرفا مصوبه و بخشنامه‌های اخلاقی برای افراد سینما صادر کنند؟ یا مقرر است اهرم‌های بازدارنده‌ای را برای صیانت از حقوق افراد، خاصه زنان سینماگر اعمال کنند!؟
همگان به خوبی می‌دانیم استفاده از چنین مکانیسم‌هایی جزو وظایف دولت و حوزه فرهنگ نیست!
از هر زاویه‌ای به تعریف این شورا نگاه کنیم، خروجی‌اش فقط یک سری جلسه و دورهمی و صدور بخشنامه می‌شود!
-شورای راهبردی اکران
معلوم نیست تفاوت تشکیل شورای راهبردی اکران با کارکرد شورای صنفی نمایش چیست؟
این دو شورا، کلمات معادل و مترادف و هم معنی را دارند و تفاوت میان آنها را هم کسی توضیح نداد…!
آنچه از مجموع این گونه عملکردها استنباط می‌شود این است که ظاهراً مجموعه مدیریت سازمان سینمایی فراموش کرده‌اند که چند صباحی بیشتر، مهمان سینما و سینماگران کشور نیستند و مثل دولت‌های پیشین کافی است خدایی ناکرده وزیر فرهنگ استیضاح شود و کل شاکله مدیریتی سازمان سینمایی یک شبه، به هم بریزد!
موضوع استیضاح و عدم رای اعتماد دوباره و عزل وزیر فرهنگ این کشور همواره امری عادی بوده است.
پس اگر قرار است برای زیرساخت‌های این سینما و دست‌اندرکاران آن برنامه‌ریزی‌های اساسی صورت گیرد، یادمان باشد که زمان برای چنین اقداماتی محدود و اندک است و می‌بایست با مدیریت کردن زمان، نسبت به حرکت‌های بزرگ و ریشه‌ای برای این سینما اقدام شود.
در شرایط قهقرایی موجود، تشکیل جلسه و شوراهای متعدد مشکل سینمای ایران را حل نمی‌کند!
قطعا صورت‌جلسات اینگونه دورهمی‌ها و هم‌اندیشی‌ها در آرشیو بایگانی این سازمان به وفور یافت می‌شوند ، اما آنچه مهم است اینکه تمامی این نشست‌ها، چه خروجی برای این سینما داشته‌اند؟
به عنوان مثال آیا وجود این همه شورا توانسته مشکلات معیشتی شب عید اصحاب هنر را حل کنند؟
خیلی از هنرمندان سینما به دلیل بروکراسی‌های زاید در اسفندماه و شب عید نتوانستند آن اندک عیدی اختصاص یافته را دریافت کنند؟
چرا در مواجهه با این مشکل، هیچ صدای اعتراضی از طرف رییس سازمان سینمایی و شوراهای محترم شنیده نشد؟!
هنرمندان سینما، شورا و جلسه نمی‌خواهند، عمل می‌خواهند..!
به نظر می‌رسد سازمان سینمایی در این مدت محدود مدیریت، تصمیم دارد خود را آنقدر درگیر تشکیل شورا و انجمن و جلسه و تعویض مدیریت‌ها کند که دوره مسولیت‌اش به اتمام برسد و باز سینما بماند و مشکلات ریشه‌ای و اساسی آن..!
متاسفانه مدیریت در سینما فقط و فقط به یک سری مسایل فرعی ، حاشیه ای و موازی کاری و….معطوف شده است!
هم اکنون اقتصاد و ارتقای سینما و مسایل ریشه‌ای مربوط به سینماگران که اصل و ریشه و بنیان اصلی مشکلات این حوزه را تشکیل می‌دهد به حاشیه رفته است.
اگر مدیریت سینما بخواهد در اینگونه حاشیه‌ها سیر کند، قطعا فرصت‌سوزی ایجاد خواهد شد و لاجرم باید منتظر یک قهرمان دیگری برای نجات این سینما از بحران‌های موجود و پیش رو بمانیم!
بدون دیدگاه