بانی‌فیلم: پس از معطلی سازندگان فیلم سینمایی «قصیده گاو سفید» که توسط مدیران سازمان سینمایی دولت قبل و دولت فعلی و ندادن پروانه نمایش، این فیلم سینمایی سرنوشتی آزاردهنده یافت: قاچاق!
«قصیده گاو سفید» برای مدت دو سال در صف دریافت پروانه نمایش قرار گرفت و در اقدامی عجیب مسئولان قبلی و فعلی سینمایی به فیلمی که دارای پروانه ساخت بود، پایانی محتوم ترسیم کردند و شرایط را برای قاچاق این فیلم رقم زده شد. این تعلل پرسش برانگیز مدیران سینمایی در قبال این فیلم درحالی صورت می‌گرفت که «قصیده گاو سفید» در حشنواره جهانی به موفقیت‌هایی دست بافت!
بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم سازندگان «قصیده گاو سفید» در نامه سرگشاده‌ای خطاب به مردم ایران نسبت به ظلمی که به فیلم‌شان رفت اعتراض کردند.
متن کامل نامه را بخوانید:

مخاطبین شریف سینمای ایران
سلام
نوشتن از جفایی که بر فیلم “قصیده گاو سفید” روا شد کار ساده‌ای نیست. نوشتن از بغضی فرو خورده که دو سال است گلوی‌مان را می‌فشارد. از بایکوت و توقیف فیلم و ندادن پروانه نمایش برای خروج برنامه‌ریزی شده‌اش از رقابت اسکار تا قاچاق که تیر خلاصی است بر پیکر بی‌جان فیلمی که نه سال عمرمان را صرفش کردیم.
آری “قصیده گاو سفید” قاچاق شد! خبری تلخ برای فیلمی که در عرصه بین‌المللی افتخار آفرید ولی در خانه خودش سر بریده شد. در کنار آن دو سال توقیفی که هر روزش با بیم و امید گذشت، در طول یک هفته‌ی جهنمی اخیر هم تمام تلاشمان را کردیم که برای فیلم مجوز بگیریم و اکرانش کنیم ولی نشد. یعنی ندادند. ترجیح‌شان این بود که ما را به تماشای جان دادن این فرزند نه ساله بنشانند. جماعتی بی‌‌هنر را چه به عاطفه!
ممنونیم از همه شما که در طول این یک هفته با ما همدردی کردید و برای تماشای فیلم از ما اجازه گرفتید و یا حتی درخواست شماره حساب کردید که به ما هزینه بپردازید.

عزیزانِ جان
حضور ما در سینما نه برای کاسبی و انباشت سرمایه که برای یک عشق و شاید چند کلمه حرف حساب است. ما سال‌هاست که بی‌پشتوانه و بی‌سرمایه و با خون دل فیلم می‌سازیم.
ما چون جماعتی ریاکار با پول‌های دولتی ادای مستقل بودن در نمی‌آوریم. ما به واقع بی‌پشتوانه‌ایم و این از آثارمان هویداست. سرمایه ما شمایید و چه سرمایه‌ای بالاتر از این.
باری،
زین‌ پس تماشای فیلم “قصیده گاو سفید” در ایران و به هر طریق ممکن برای همه بلامانع است. ببینید و اگر پسندیدید تماشایش را به دیگران توصیه کنید. بیایید با کمک هم نگذاریم سیاهی سانسور بر سپیدی روحمان سایه افکند.
بگذارید روسیاهی‌اش برای بی‌مایگانی بماند که فکر هر روز‌ه‌شان تدارک ساخت قفسی جدید است برای هنرمندان نجیب این مملکت.
بدرود
مريم مقدم و بهتاش صناعی‌ها
۲۹ بهمن سال ۱۴۰۰

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *