ضرورت اجماع سینماگران برای انتخاب مدیر سازمان سینمایی

* شاهپور محمدی / مستند ساز و منتقد

در شرایط حساسی در ارتباط با انتخاب مدیران جدید وزارت ارشاد ، خاصه مدیر سینمای کشور قرار گرفته ایم.
اصحاب سینما باید مراقب باشند تا اشتباهات گذشته تکرار نشود .
یک انتخاب نسنجیده میتواند سالها سینمای کشور را عقب براند.
تجربیات و شرایط تلخ و نابسامان دوره های قبل ، قرار نیست یکبار دیگر تجربه و تکرار شوند .
اگر سینماگران از هم اکنون در سرنوشت خود دخالت نکنند و بدنبال انتخاب فردی اصلح برای تصدی پست مدیریتی سینمای کشور نباشند ، احتمال پیشنهاد گزینه های نامناسب و مدیران ناکارآمد گذشته به وزیر ارشاد آینده بیشتر خواهد بود.
در مقاطعی و در زمان وزرای سابق ارشاد ، ورود و گسیل افراد غیرمتخصص،  ناپخته و کارنابلد برای تصدی پست های مختلف مدیریتی سینما از ادارات و نهادهای خاص باعث آسیب های جدی و فراوانی به سینمای کشور گردید و این عرصه حساس هنری را با چالش سنگینی مواجه ساخت.
اکثر مدیران سینمایی گذشته به این نکته مهم اشراف و دقت نداشتند که نوع مدیریت در سینما با سایر ادارات و نهادها و سازمان های کشور متفاوت است.
براحتی و بطور مقطعی از ادارات دیگر آمدند و آزمون و خطا کردند و عنوانی را برای خود کسب نمودند و با کنار رفتن مدیران بالادستی و هم جناحی، آنها نیز ترک پست نموند و رفتند و سینما ماند و هزاران مشکلات و گرفتاری بر روی زمین ، که این چرخه معیوب گزینش های جناحی و یا سفارشی چهار دهه است که در حال تکرار می‌باشد.
بنابراین هم اکنون زمان سکوت و بی تفاوتی نیست .
آحاد سینماگران باید بیم آن را داشته باشند که یک انتخاب شتابزده ، نسنجیده و یا سفارشی باعث تکرار همان وضعیت سابق و عقب گردی تلخ باشد.
خانه سینما در این زمینه نباید منفعلانه عمل کند .
این خانه تا دیر نشده میبایست به اتفاق تشکل های چهارگانه تهیه کنندگان ، یک هم اندیشی و  همه پرسی داخلی را برای این امر با حضور و نظر تک تک اعضای صنوف اختصاص دهد.
نظر همه اعضای خانه سینما و فعالان این عرصه برای انتخاب مدیر آینده باید پرسیده شود و نظر اکثریت برای انتخاب اصلح لحاظ گردد.
افرادی که سابقا در این عرصه بوده و امتحان خوبی پس نداده اند کنار بروند و از نیروهای جوان متخصص و درداشنای سینما استفاده شود.
شاید سینماگران نتوانند برای انتخاب وزیر ارشاد دخالتی داشته باشد ، اما با یک اجماع منطقی میتوانند مدیر اصلح سینما را به وزیر ارشاد پیشنهاد نمایند.
شرایط نابسامان دوره های مدیریتی  گذشته به ما  می آموزد که سینماگران باید در انتخاب مدیر اینده سازمان سینمایی نهایت تأثیر گذاری را داشته باشند.
مدیریت سینما ارتباط تنگاتنگی با کارو فعالیت  سینماگران دارد ، پس نمیتوان نظر اهالی سینما را این راستا نادیده گرفت .
گذشته تلخ مدیریت های سفارشی به ما آموخته است که خانواده سینما نباید تنها به امید انتخاب وزرای ارشاد بنشینند.
اگر انتخاب رییس سازمان سینمایی بدرستی و زیر نظر خود سینماگران صورت نگیرد ، دود آن بازهم تا چهار سال آینده به چشم خانواده سینما خواهد رفت و حوزه های مربوط به نقد، نظر و قلم نیز کماکان مجبور خواهند بود به افشاگری رفتارهای غیر تخصصی این مدیران بپردازند که تجربه تلخ گذشته نشان داده است که افراد کارنابلد و سفارشی، پس از به قدرت رسیدن ، گوشی برای شنیدن نداشته و در مقابل نقد و انتقاد ها نیز براحتی سکوت اختیار میکنند.
بنابراین اجازه ندهیم شرایطی فراهم  شود که انتخاب فعلی صرفا تکرار گذشته باشد.
یک انتخاب اصلح از ابتدا خواهد توانست زحمت منتقدان را نیز کم کند.
در سه سال گذشته از ضعف مدیریتی سازمان سینمایی در رسانه ها به کرات نوشتیم اما یک پاسخ مناسب و قانع کننده از طرف شخص وزیر و رییس سازمان سینمایی و دیگر مدیران میانی دریافت نگردید.
ایکاش این عزیزان می دانستند که سکوت سه ساله آنها در برابر نقدها و انتقادها، هنر بزرگی محسوب نمیشود.
یقینا قرار نیست اشتباهات گذشته بازهم تکرار شوند و اصحاب قلم و رسانه نیز کماکان وقت خود را به اعتراض و انتقاد صرف کنند و کسی هم گوشش بدهکار نباشد و این دور تسلسل باطل مدام تکرار شود.
تا به حال کسی به این سوال مهم پاسخ نداده است که وزرای ارشاد منتخب دولتها بر چه اساسی مدیران سازمان  سینمایی را خود انتخاب میکنند؟
که این انتخاب ها نیز معمولا یا بصورت رفاقتی صورت میگیرند و یا بصورت جناحی و یا سفارشی.
که نتیجه اینگونه انتخاب ها ، همانی شده است که هم اکنون بعد از سالها شاهدیم.
باید دید که سینما به کجا رسیده است.
سینماگران میبایست با اتحاد و همدلی کامل ، انقدر محکم و مقتدرانه عمل کرده / و عمل کنند که وزرای ارشاد دولت ها بدون اجازه آنها نتوانند روسای سازمان سینمایی را انتخاب کنند.
اگر خانه سینما و تشکل های متعلق به سینماگران بصورت قدرتمند عمل کنند ، حقوق تک تک سینماگران نیز در همه زمینه ها حفظ خواهد شد.
چرا باید ان اجماع ،اتحاد و اقتدار لازم را در بین سینماگران شاهد نباشیم؟
دلیل آن چیست؟
چرا این کار باید اینقدر سخت باشد؟
مدیر سینمای آینده مسولیت سنگینی دارد ، او باید بتواند قبل از هر اقدامی به ترمیم آسیب های گذشته خانواده سینما بپردازد.
اگر خارج از این موارد باشد ، به درد تصدی این پست مهم نخواهد خورد ،حال هر کسی که می‌خواهد باشد.
مدیر اینده باید بداند :
که سینمای کشور سالهاست در شرایط رکود و سردرگمی به سر میبرد.
که اهالی سینما شرایط مناسبی برای زندگی ندارند.
که وضعیت اقتصاد و معیشت انها بهم ریخته است.
که بیکاری بیداد میکند.
که امنیت شغلی در کار نیست.
که وضعیت درمان و بیمه آنها نابسامان است .
که پیشکسوتان و بزرگان سینما در حاشیه قرار گرفته و در بیکاری کامل به سر میبرند.
که….
با وضعیت اشفته موجود احتمال اینکه افراد غیر کارشناس و امتحان پس داده گذشته ، بازهم بخواهند برای تصدی پست های مهم سینما شروع به لابی گری کنند ، بیشتر است.
این بعنوان یک هشدار اعلام میشود.
پس بهتر است سینماگران از همین ابتدای کار استین هایشان را بالا بزنند.
آنچه در این انتخابات رخ داد یک رفرم و  تغییر و یک انقلاب بزرگ فکری در کشور بود که باید از این فرصت تاریخی برای اصلاح امور و رفع گرفتاریهای مربوط به سینما و سینماگران به شکل منطقی و در سطح ملی استفاده شود .
تعلل در این زمینه و عدم دقت نظر و نداشتن اتحاد و خرد جمعی در تصمیم گیری ها میتواند صدمات دیگری و تبعات جبران ناپذیر بزرگتری را بر پیکره سینمای کشور وارد کند.