جبار آذین
غلامرضا گمرکی تهیه‌کننده، سینماگر و سینمایی‌نویس کشور، هنرمند بدون حاشیه و محترمی است که سال‌ها‌ست، در مسیر خدمت به سینما و سینماگران و رسانه‌ها فعالیت می‌کند و نزد اهالی هنر و قلم به عنوان سینماگر و نویسنده‌ای سلامت‌اندیش و مستقل شهرت دارد.
او فعالیت هنری خود را با نوشتن داستان‌های کوتاه و بلند آغاز کرد و نخستین داستان بلند او با نام گذشت با اسم مستعار “م.افسون” در مجله پست ایران چاپ شد.او اولین فیلمنامه‌اش را با عنوان میوه گناه در سال چهل و شش نوشت که توسط دکتر کوشان به فیلم تبدیل شد،اما نام نویسنده فیلمنامه در تبلیغات فیلم حذف شد.او با ورود همزمان به سینما و رسانه‌های سینمایی با معرفی زنده یادان حسین مدنی،نویسنده و روزنامه‌نگار و کارگردان شهیر سینما و مهدی رئیس‌فیروز کارگردان سینما به فعالیت‌هایش گسترش داد.
گمرکی در سال پنجاه،فیلم کوتاه مادر را تهیه و کارگردانی کرد.او تهیه‌کننده فیلم مرثیه‌ای برای لاله‌زار در سال هشتاد و هفت بوده است.این سینماگر فعال طی سال‌ها کار و تلاش سینمایی تهیه کننده نه فیلم از جمله فیلم‌های یوزپلنگ، دیدار دراستانبول،گناه من،ته تغاری،سر تو بدزد رفیق،این زن حرف نمی‌زند و… نویسنده و طراح اولیه چهار فیلم پرستوهای عاشق، باغ بلور، درمحاصره، حق و ناحق و همچنین مدیر تولید فیلم‌های شب روباه، یوزپلنگ، بلوف، زن بدلی، خیابان بیست و چهارم و…بوده است.
غلامرضا گمرکی در جهت کمک به سینما و سینماگران جوان در تولید فیلم‌های افطارخونین و ایثار دستیار کارگردانی کرده است.
او بعد از تهیه فیلم آقای سانسور در سال نود و شش خود نیز به دلیل فضای آلوده سینما و موانع و مشکلات مختلف مدیریتی و خودی نوازی‌های نامدیران سینما تاکنون موفق به تهیه و تولید اثر تازه‌ای در سینما نشده است.
این در حالی است که گمرکی جزو بهترین‌های سینما است،ولی از آنجا که بدترین‌ها بر سینما حکم می‌رانند، چشم دیدن بهترین‌های سینما را ندارند، لذا گمرکی هم مانند بعضی از سینماگران مطرح و قابل احترام سینما در حاشیه قرار گرفته و در عوض به جای او و دیگرانی چون او، بی‌هنران و ملیجک‌ها با فیلمک‌های بازاری و بدون محتوای شبه کمدی و خانوادگی درسینما جولان می‌دهند.این وضعیت بد و غلط نتیجه نبود هنر و فرهنگ و سینمای ملی و مردمی در کشور و حکمرانی فرهنگ و هنر‌ناشناسان و بی‌هنران بر سینما و فرهنگ و هنر کشور است.
امیدواریم روزگاری نه‌چندان دیر و دور،سینمادوستان باز هم شاهد تولید فیلم‌های بهتر و بهتر و در شأن ملت به همت گمرکی‌ها و دیگر سینماگران متعهد و سلامت‌اندیش سینما در کشور باشند.
غلامرضا گمرکی گرچه در چند سال اخیر برای سینما، فیلم نساخته، اما همچنان در فضای سینما تنفس می‌کند.او که چند سال بود به علت فعالیت‌های مداوم سینمایی، ارتباطش با رسانه‌ها و سینمایی‌نویسی کم‌رنگ شده بود،مدت‌هاست که به عنوان دبیر بخش سینمایی و هنری و سینمایی‌نویس نشریه صدای خاک به فعالیت رسانه‌ای مشغول است و بازگشتی موفق به این عرصه داشته و با نوشته‌های پر خاطره‌اش از سال‌های دور و نزدیک سینما علاقه‌مندان سینما را با خود همدل و همراه می‌کند.
امید که او به سینما نیز بازگشتی موفقیت‌آمیز داشته باشد.
بدون دیدگاه