زندهیادان نصرالله ناصحپور و جمشید عندلیبی که هر دو از نامآوران موسیقی ایران محسوب میشدند، در ایام حیات با یکدیگر حشر و نشر داشتند.
پیمان ناصحپور (فرزند زندهیاد نصرالله ناصحپور) در یادداشتی که در اختیار ایسنا، قرار داده درباره روابط هنری پدرش و جمشید عندلیبی نوشته است:
«استاد جمشید عندلیبی از قدیمیترین شاگردان پدرم بود. او ردیف آوازی استاد عبدالله دوامی را در اواسط دهه پنجاه در نزد پدر آموخت. در آن سالها او همراه پدرم به کوهنوردی هم میرفت. به دلیل اینکه در آن سالهای دور خانه ما رفتوآمد میکرد از او خاطرات زیادی دارم.
هنگامی که دانشآموز دبیرستانی بودم و همراه پدرم و دیگر اعضای خانواده منزل ایشان رفتیم، او برایمان نوار سنتور و طبلای هندی پخش کرد و مرا خیلی تشویق کرد تا روی پیچیدگیهای ریتمهای هندی پژوهش کنم.
در اوایل دهه هفتاد استاد محمدرضا لطفی تازه از آمریکا به ایران برگشته بود. وقتی همراه پدر و مادر به دیدار استاد لطفی در منزل خواهرشان رفتیم، آن استاد بیبدیل موسیقی بنده را ترغیب کرد تا فراگیری دایره آذربایجانی را تکمیل کنم و در مورد دف و ریتمهای موسیقی کردی پژوهش کنم. پس از آن دیدار، پدرم به جمشید عندلیبی تلفن زد و از او خواست در تهیه یک دف کردی خوب به بنده کمک کند.
چند هفته بعد زندهیاد عندلیبی با یک دف ساخت کردستان به منزل ما آمد و آن را به ما هدیه داد. درگذشت استاد جمشید عندلیبی را به خانواده ایشان و جامعه هنری ایران تسلیت عرض میکنم.
یاد و خاطرهشان گرامی باد»
بدون دیدگاه