آریان رضایی با گلایه از مدیریت ناکارآمد و غیرشفاف تئاتر عنوان کرد این روزها از فضای تئاتر فاصله گرفته و ترجیح می‌دهد مشغول مطالعه و نوشتن باشد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر که در طول دوران کرونا در حوزه اجرای تئاتر آنلاین فعال بود و نمایش‌هایی چون «آقای شادی»، «خانم آنلاین» و «مرجان» را در فضای مجازی اجرا کرد درباره فعالیت این روزهایش به مهر گفت: تصورم این است امسال هم همانند سال گذشته درگیری‌هایی که با کرونا داریم وجود دارد و حتی بیشتر هم می‌شود، چون امسال مشکلات اقتصادی مردم بیشتر شده و انتخابات و مسایل سیاسی هم چند ماه از زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد به همین دلیل امسال امیدی به اجرای تئاتر ندارم.
وی ادامه داد: این روزها بیشتر درگیر نوشتن و مطالعه هستم و تمرکزم را روی نوشتن چند فیلمنامه فیلم کوتاه و یک کتاب گذاشته‌ام. از آنجا که فیلمسازی خواندم و قبلاً هم فیلم کوتاه ساخته‌ام همیشه دنبال فرصت مناسبی بودم که بتوانم کارهایی را که دوست دارم، بسازم از این رو در حال نگارش یک مجموعه فیلمنامه کوتاه هستم تا بتوانم خودم آنها را کارگردانی کنم. ایده شکل‌گیری این فیلمنامه‌ها بر اساس داستان‌های کوتاه مدرن فارسی شکل گرفته است و در واقع ادای دینی به این داستان‌ها به حساب می‌آید. اولین فیلمنامه این مجموعه «بو» نام دارد که در چند روز آینده آن را جلوی دوربین می‌برم.
رضایی با گلایه از وضعیت این روزهای تئاتر گفت: متاسفانه از ناکارآمدی مدیریت تئاتر دلسرد و ناامید شده‌ام و فعلاً انگیزه‌ای برای تئاتر کار کردن ندارم مگر نوشتن درباره‌اش. در مدیریت دولتی تئاتر ما نبود شفافیت وجود دارد به این ترتیب که مدیران ما به جای سرمایه‌گذاری و حمایت از هنرمندان پروژه‌هایی را تعریف می‌کنند که شفاف نیست. برای نمونه شفافیت مالی برنامه‌هایی که انجمن هنرهای نمایشی در همکاری با یک اپلیکیشن برگزار کرد، مشخص نیست و یا چه میزان بودجه صرف راه اندازی تلویزیون تئاتر ایران شده است که بدون مشورت با فعالان این حوزه فعالیت خود را آغاز کرد و در نهایت بازخورد مناسبی هم نداشت و با مشکلات عدیده‌ای در پخش آنلاین نمایش‌ها در جشنواره تئاتر فجر روبرو بودیم. چرا به جای حمایت از هنرمندان تئاتر در این شرایط، برنامه‌های غیرشفاف تعریف می‌کنند. این بی برنامگی و غیرشفاف بودن اعتماد را از هنرمندان ما گرفته است.
کارگردان نمایش «دروغ» در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: از این رو هنگامی‌که مدیریت ناکارآمد عمل کند و اینکه در شبانه‌روز صدها نفر جان‌شان را از دست بدهند، انگیزه‌ای برای کار باقی نمی‌ماند. اجرای تئاتر تاب و توان می‌خواهد و حمایت، که امثال من این روزها هیچ‌کدامش را در اختیار نداریم. ما مثل چند مدیر دولتی تئاتر نمی‌توانیم دروغ بگوییم بنابراین فعلاً فاصله گرفتن از تئاتر بهترین راه است.
بدون دیدگاه