داریوش مهرجویی، کارگردان جریانساز و پیشکسوت که جمعه شب درگذشت، سالها پیش در یک مصاحبه تلویزیونی «دزد دوچرخه» را اولین فیلم تاثیرگذار زندگیاش دانسته و خاطرهای در این رابطه بیان کرده است.
به گزارش ایرنا، زندهیاد داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۶ در مصاحبه تلویزیونی با احمد نجفی، مجری و بازیگر گفته است: اولین فیلم که روی من اثر گذاشت، دزد دوچرخه بود که در سینما مایاک درباره آن مطلبی خوانده بودم. هیچ شناختی هم از آن نداشتم. ولی نقدی از آن خواندم و برایم جالب بود. به هر حال فامیل، پدر و مادر و همه را تجهیز کردیم که برویم آن فیلم را ببینیم.
یادم است یک روز جمعه هم رفتیم که سینما خیلی شلوغ بود. خوب آن فیلم هم برای مردم آن موقع یک فیلم خیلی تازه ای بود. چون آن موقع مردم همهاش فیلمهای بزن بزن و آرتیست بازی و این ها را میدیدند. یک فیلم سنگین بود. بعضی مواقع یک عدهای بلند میشدند و بیرون میرفتند. حوصلهشان سر رفته بود. خلاصه ما نشستیم و تا آخرش دیدیم. پدرم از این فیلم زیاد خوشش نیامده بود و میگفت خسته کننده است و زیاد آرتیست ندارد. افراد دیگر هم همین طور. ولی خب فیلم روی من تاثیر گذاشته بود.
این کارگردان در ادامه اظهار داشتهاست: چندین روز همواره به این فیلم فکر میکردم. منتقدان جوان مثل هژیر داریوش، پرویز نوری، پرویز دوایی و جمشید ارجمند سینما را جدی گرفته بودند و درباره این فیلم مینوشتند.
از کارهای چاپلین خوشم میآمد
داریوش مهرجویی همچنین درباره دیگر فیلمهای مورد علاقهاش در سینمای جهان گفته است: اگر برگردیم به تاریخ سینما، از ابتدا من خیلی از کارهای چاپلین خوشم می آمد و از کارهای مثلا پاپز، آیزنشتین؛ و فیلمهای فیلمسازان موج نو مثل گدار و تروفو و آلن رنه. این ها برای من شگفتی آور بودند. برگمان و فلینی و آنتونیونی و اورسن ولز و وودی آلن هم جذاب بودند. این ها کسانی هستند که کم و بیش در همان طیف های حسی و فکری که من طالب آن هستم، حرکت میکنند. در نتیجه میتواند بگویم که کارهای من شاید به یک اعتبار در همین طیف قرار میگیرد.
این گفتگوی تلویزیونی در سال ۱۳۷۶ در برنامه حرفهایها انجام و از شبکه تهران پخش شده است. متن این مصاحبه در کتاب داریوش مهرجویی، نقد آثار از بانو تا مهمان مامان منتشر شده است.
بدون دیدگاه