سینمای اسلواکی چهره‌ای را که با عنوان فلینی شرق شناخته می‌شد از دست داد.
به گزارش مهر به نقل از ورایتی، یورای یاکوبیسکو کارگردان، فیلمنامه‌نویس و فیلمبردار اسلواک که بیش از ۸۰ جایزه بین‌المللی فیلم را در کارنامه داشت، در ۸۴ سالگی در پراگ درگذشت.
یاکوبیسکو که برای اصالت بصری و رئالیسم جادویی آثارش به عنوان «فلینی شرق» شناخته می‌شد سال ۱۹۳۸ در روستای کویشوف در شرق اسلواکی به دنیا آمده بود و پس از تحصیل در رشته عکاسی در براتیسلاوا، در رشته کارگردانی فیلم تحصیل کرد و از دانشکده فیلم و تلویزیون آکادمی هنرهای نمایشی پراگ فارغ التحصیل شد.
وی با ساخت فیلم کوتاه و تجربی «سال‌های سرنوشت‌ساز» شهرتی بین‌المللی کسب کرد و سال ۱۹۶۷ اولین فیلم بلندش را با عنوان «سال‌های مسیح» ساخت و با «بیابان‌گرد و کوچ‌نشین‌ها» در سال ۱۹۶۸ برنده جایزه شیر کوچک برای هنرمند جوان جشنواره فیلم ونیز شد و با «پرندگان، یتیمان و احمق‌ها» در سال ۱۹۶۹ و تراژدی کمدی «در جهنم می‌بینمتان دوستان» در سال ۱۹۷۰ به کارش ادامه داد. البته از آنجا که او در دهه ۱۹۷۰ ممنوع الکار شد این فیلم آخر را در سال ۱۹۹۰ تکمیل کرد و در این فاصله فقط به عنوان مستندساز به کار ادامه داد.
او سال ۱۹۷۹ با «خانه بساز، درخت بکار» بار دیگر به ساخت فیلم بلند روی آورد؛ فیلمی که به دلیل پیام‌های ضد رژیم توقیف شد اما پیش از آن با استقبال مثبتی در آمستردام مواجه شد. فیلم حماسی او «زنبور هزارساله» در سال ۱۹۸۴ موفقیت بزرگی هم نزد تماشاگران و هم منتقدان کسب کرد و این موفقیت را با فیلم کودک «پر پریان» در سال ۱۹۸۵ هم تکرار کرد که با بازی جولیتا ماسینا ساخته شد.
با فیلم «نشستن روی شاخه، لذت بردن از خودم» در سال ۱۹۸۹ وی بار دیگر با تحسین بین‌المللی روبه‌رو شد و جایزه بزرگ جشنواره بین‌المللی مسکو را دریافت کرد. کمدی طنز «گزارشی مبهم درباره پایان جهان» در سال ۱۹۹۷ وی نیز ۴ جایزه شیر چک را برایش کسب کرد.
اولین فیلم انگلیسی زبان این کارگردان درام تاریخی «باتوری» در سال ۲۰۰۸ بود که در زمان خودش گران‌ترین تولید چک و اسلواک محسوب می‌شد و با همکاری چند کمپانی ساخته شده بود و با موفقیت عظیمی در گیشه‌های هم چک و هم اسلواکی روبه رو شد و رکوردش در همه این سال‌ها بی‌رقیب مانده است.
سال ۲۰۰۰ روزنامه‌نگاران و منتقدان سینمایی، یاکوبیسکو را به عنوان بهترین کارگردان اسلواکی قرن بیستم انتخاب کردند. وی همچنین اولین کارگردان اروپای شرقی بود که در سال ۲۰۰۰ برنده مُهر طلایی فِست بلگراد شد.
۲ سال بعد او یک شیر چک برای دستاورد هنری دریافت کرد و در همان سال با جایزه دولت اسلواکی به دلیل سهم قابل توجه او در توسعه سینمای کشورش تجلیل شد.
آخرین فیلم او با عنوان «پرین‌بابا و دو قلمرو» که دنباله‌ای بر «پر پریان» است امسال اکران می‌شود. به مدد تکنولوژی در این فیلم بار دیگر جولیتا ماسینا همسر فدریکو فلینی که سال ۱۹۹۴ درگذشت، دوباره زنده شده است.
این کارگردان سال ۲۰۱۲ و وقتی ۷۵ ساله بود عمل جراحی قلب انجام داد و قلب جدیدی به وی پیوند زده شد. وی احتمالاً سالخورده‌ترین فردی بود که چنین پیوندی را دریافت کرد.
بدون دیدگاه