بانی‌فیلم: سال‌ها پیش که بخش بین‌الملل جشنواره فجر از این رویداد سینمایی جدا شد، مسئولان و مدیران وقت، قرارها را بر این گذاشتند که این بخش را در فصل گرما و در محل پردیس چارسو برگزار کنند.
همان زمان بود که بیشتر رسانه‌ها فهمیدند حاصل این کار چه خواهد شد و در نهایت حاتم‌بخشی‌ها و ریخت‌وپاش‌هایی در برگزاری جداگانه فجر بین‌الملل به راه افتاد که نگو و نپرس!
خلاصه اینکه داستان برگزاری چنان پیش رفت که برای رفاه حال و روز شرکت‌کنندگان، تدابیر ویژه‌ای از سوی دبیر وقت اتخاذ شد تا رضایت‌بخشی حاضران، صدچندان شود.
از همین رو، پذیرایی ناهار و شام هم در برنامه روزانه گنجانده شد و جزو آپشن‌های حضور در پردیس چارسو به شمار رفت!
ارائه منوی غذا به مهمانان برای انتخاب وعده‌های ناهار و شام، و قرار بستن با یک کیترینگ (بعدها مشخص شد صاحب کیترینگ از «خودی»هاست!) از دیگر ابداعات دبیر وقت جشنواره بود که به همراه گل‌پسرش و جمع پیاده‌نظام و سواره نظام جمعیت عظیم برگزارکنندگان به دقت اجرا شد!
خیل عظیم تیم عوامل برگزاری، علاوه بر اجرای فرامین دبیر وقت و مشاوران ریز و درشتش، غالب جمعیت حاضر در پردیس را هم تشکیل می‌دادند (استقبال مردم بسیار پایین بود) و صدالبته که تمام حاتم‌بخشی‌ها و ریخت‌وپاش‌های در روزهای برگزاری، از کیسه سلطان، هزینه می‌شد!
آش ریخت‌وپاش‌ها آنچنان شور شده بود که صندلی‌نشینان وقت سازمان سینمایی هم از ارایه آمار دقیق هزینه‌کردهای جناب دبیر وقت، امتناع کردند! (صحبت از ده‌ها میلیارد تومان بود.)
در آن سال‌ها، هیچ رسانه‌ای به جز بانی‌فیلم به وضعیت برگزاری اعتراض نکرد و به عملکرد مقامات اجرایی و مدیران انتقادی صورت نداد.
برگزاری جداگانه بخش بین‌الملل جشنواره فجر با آن حجم از هزینه و با آن میزان دست‌ودل‌بازی (آمار دادن هدایای گرانقمیت به مهمانان خارجی به کنار!) یک پرسش اساسی را به وجود آورد؛ اینکه صرف این هزینه‌های نجومی، چه دستاوری برای سینمای فلک‌زده ایران در بر داشت؟
پاسخ البته روشن و واضح بود؛ هیچ!!
حالا و پس از انتقال قدرت به همان طیف، قرار است بار دیگر صندلی‌نشینان فعلی سینمای ایران، راه رفته صندلی‌نشینان قبلی را بروند… مبارک‌شان باشد، اگر برای سینمای ایران منفعتی نداشته باشد حتماً برای عده‌ای «سفره‌نشین» همیشگی، عایدی‌های اغواکننده دارد… بازهم مبارک‌شان باشد…!
بدون دیدگاه