ترجمه و انتشار نخستین رمان «فریبا وفی» به فرانسه

«پرنده من» نخستین رمان فریبا وفی نویسنده ایرانی با ترجمه «کریستف بالایی» به زبان فرانسه ترجمه و در این کشور منتشر شد.
به گزارش ایرنا به نقل از تارنمای انتشارات فرانسوی «سرژ سافران» (Serge Safran)، پرنده من نخستین رمان فریبا وفی که در سال ۱۳۸۱ منتشر و با استقبال منتقدان روبه‌رو شد، با ترجمه کریستف بالایی با عنوان فرانسوی یک پرنده مهاجر (Un Oiseau migrateur) در فرانسه منتشر شد.
پرنده‌ من (نشر مرکز) داستان زنی با دو بچه کوچک است که بعد از مدت‌ها صاحب خانه‌ای کوچک می‌شود اما خوشحالی‌ از صاحبخانه شدن زیاد طول نمی‌کشد. امیر (همسرش) می‌خواهد خانه را بفروشد و به کانادا مهاجرت کند. زن نمی‌خواهد جایی برود. تازه دارد با نگاه به گذشته و تجزیه تحلیل آن جایگاه خودش را در زندگی پیدا می‌کند…
این کتاب برنده جایزه بهترین رمان سال ۱۳۸۱، جایزه سومین دوره جایزه هوشنگ گلشیری و جایزه دومین دوره جایزه ادبی یلدا شد و بنیاد جایزه ادبی مهرگان و جایزه ادبی اصفهان نیز از آن تقدیر کرد.

فریبا وفی (متولد ۱۳۴۱) از نسل دوم نویسندگان زن ایرانی است که کار خود را از دهه ۶۰ خورشیدی با نوشتن داستان‌های کوتاه در نشریات ادبی آغاز کرد، با انتشار مجموعه داستان کوتاه عمق صحنه ادامه داد و به پرنده من رسید؛ رمانی که با کسب جایزه هوشنگ گلشیری، جایزه یلدا و جایزه مهرگان ادب به عنوان مهم‌ترین جوایز ادبی خصوصی ایران وی را به شکل جدی در صحنه ادبیات داستانی معاصر ایران مطرح کرد.
روند حضور وی در صحنه با انتشار داستان‌های کوتاه و بلند همراه بوده، منتقدان به آثار او توجه کرده و پایان‌نامه‌هایی هم در نقد و تحلیل داستان‌های او از جهات مختلف نوشته شده است.
آخرین رمان وفی در ماه‌های آخر سال ۹۸ و در حالی که شش سال از نوشتن رمان بعد از پایان (نشر مرکز، ۹۲) می‌گذشت به نام روز دیگر شورا (نشر مرکز) روانه بازار شد.
کریستف بالایی متولد ۱۹۴۹ در فرانسه، پس از گذراندن دورهٔ تحصیل ادبیات فرانسه، به واسطه پایان‌نامه‌اش با موضوع داستان‌های هزار و یک شب با زبان فارسی آشنا و به آن علاقه‌مند شد. وی در سال ۱۹۷۹ از دانشگاه نانتر پاریس دکترای ادبیات تطبیقی گرفت و در همان سال از «مدرسه زبان‌های شرقی» دیپلم زبان فارسی دریافت کرد. پس از آن برای پروژه‌ای تحقیقی به ایران آمد.
بالایی طی اقامت خود در ایران از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ نخست به‌عنوان پژوهشگر و پس از آن در مقام رئیس انجمن ایرانشناسی فرانسه در تهران، به مطالعه در ادبیات معاصر فارسی پرداخت. پس از آمدن به ایران در پی درک و شناخت ادبیات معاصر ایران موضوع پایان‌نامه دکترای عالی خود را «تکوین رمان مدرن فارسی» انتخاب کرد.