یک عکاس و مستندساز با اعتقاد بر اینکه سوژه ای مانند کرونا برای عکاسی تاریخ مصرف دارد، در این زمینه می گوید: ویروس کرونا می‌تواند تأثیر درونی بر یک هنرمند به منظور خلق یک اثر فاین آرت بگذارد اما در نهایت بهتر است بیشتر موضوع عکاس‌های مطبوعاتی و خبرگزاری‌ها باشد.
مهدی شادی زاده که دبیری جشنواره عکس ۵ را عهده دار است، در پاسخ به پرسشی درباره تاثیر کرونا بر فضای عکاسی، با اشاره به این نکته که سوژه‌هایی مثل ویروس کرونا در دنیای هنر تاریخ مصرف دارند، اضافه کرد: «در دوره‌ای شما مجبور هستید که این سوژه‌ها را کار کنید؛ برای مثال در دوره اول این نمایشگاه موضوع بیشتر آثار ما کرونا بود؛ چراکه یک پدیده ناشناخته محسوب می‌شد که برای همه غریب بود؛ بنابراین کار درست این بود تا این ترس به عنوان یک واکنش، تبدیل به یک اثر هنری شود.»
به گفته این هنرمند عکاس، کلیت قضیه این است که این ویروس می‌تواند تأثیر درونی بر یک هنرمند به منظور خلق یک اثر فاین آرت بگذارد اما در نهایت بهتر است بیشتر موضوع عکاس‌های مطبوعاتی و خبرگزاری‌ها باشد.
شادی‌زاده در پاسخ به این پرسش که خودش چقدر با سوژه کرونا ارتباط برقرار کرده و به فکر خلق اثر با این موضوع بوده است، گفت: «به عنصر محدودیت و اضطراب فکر کردم که ممکن است باعث خلق اثر بشود ولی از آنجا که می‌دانم این سوژه ها تاریخ مصرف دارند، زیاد بر روی آن تمرکز نکردم.»
این عکاس ضمن اذعان به این واقعیت که کشورمان در حوزه عکاسی جایگاه ویژه‌ای در سطح جهانی ندارد، اضافه کرد: «عکاسی در ایران خیلی با حوزه‌های دیگر ارتباط نگرفت و صرفا تبدیل به برخی کارهای سیاسی و اجتماعی شد و این امر باعث شد تا خیلی از تاریخ عکاسی جهان عقب بیافتیم.»
وی تصریح کرد: «ما فکر می‌کردیم، عکاسی فقط این امکان را فراهم می کند که برخی وقایع سیاسی ـ اجتماعی و زیست محیطی را ثبت کنیم و به نوعی کاری سهل و ممتنع دانسته شده و البته با امکانات پیشرفته‌ای که امروزه وجود دارد، لزوم ممارست زیاد در آن به خوبی درک نشده است.»
به عقیده دبیر جشنواره عکس ۵ ، توجیهی مانند کمبود سوژه نمی‌تواند دلیلی برای نداشتن جایگاه مناسب عکاسی کشورمان در سطح جهانی باشد؛ چراکه محیط اطراف ما پر از سوژه‌هایی است که قابل کشف شدن هستند.
این هنرمند درباره مشکل آموزش در این حوزه هم گفت: «مشکل ما این است که دانشجویان، تاریخ هنر را نمی‌شناسند و از طرفی اختلاف چندانی بین استاد و دانشجو به لحاظ سطح علمی وجود ندارد؛ بنابراین خروجی‌ای که مد نظر است را نخواهیم داشت.»
شادی‌زاده راه حل برون رفت از این وضعیت را ابتدا اصلاح نظام آموزشی دانست و توضیح داد: «برای بهبود این وضعیت باید ابتدا از آموزش درست شروع کنیم؛ چراکه آموزش پایه هر چیزی محسوب می‌شود.»
«سال گذشته بود که ما از ثبت تک درخت عباس کیارستمی شروع کردیم و بعد از مدتی تصمیم گرفتیم جشنواره‌ای را به نام عباس کیارستمی راه اندازی کنیم و هر سال این جشنواره برگزار شود.»؛ مهدی شادی‌زاده ـ دبیر جشنواره «عکس ۵» ـ که برخی از آثارش در جریان این نمایشگاه در معرض تماشا قرار گرفته‌اند، در ادامه گفت وگو با ایسنا درباره ایده برپا کردن این رویداد هنری، جملات بالا را یادآور شد.
او در پایان درباره چاپ دیجیتال فوجی فیلم در جشنواره عکس ۵ صحبت کرد و گفت: «اتفاقی که شاید امسال در این دوره شانس خیلی خوبی بود، آشنایی ما با نمایندگی فوجی فیلم در ایران بود. فوجی فیلم هم جایزه جشنواره ما را داد و هم یکی از با کیفیت‌ترین کاغذهایی که تولید می‌کنند را در اختیار ما قرار داد. به عبارتی عکاسی با دوربین‌های مختلفی بوده است اما چاپ عکس‌ها با کاغذهای فوجی فیلم صورت گرفته است.»
بدون دیدگاه