نویسنده و کارگردان «با مکان بیمکان» با اشاره به نقش تئاتر در جامعه گفت: این هنر در آگاهیسازی و روند تغییر فرهنگ یک جامعه تاثیرگذار است.
به گزارش ایرنا، نمایش «با مکان بیمکان» با اقتباسی از نمایشنامه «باغ وحش شیشهای» نوشته تنسی ویلیامز ترجمه حمید سمندریان به کارگردانی و تهیهکنندگی محیا رستمی سوم تا دوازدهم شهریورماه در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه رفت.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در یک خانواده خواهر و برادری به نام میم و صاد همراه مادرشان الف زندگی میکنند. پدر چندین سال پیش از خانه فرار کرده و به همین علت صاد مسئول تامین نیاز مالی خانواده است تا اینکه او نیز تصمیم به فرار میگیرد، در نتیجه مجبور است شوهری برای میم پیدا کند پس مهمانی را به خانه دعوت میکند اما در آخر هم او و هم مهمان خانه را ترک میکنند.»
ارشیا اعتمادی، (مهمان از گروه تئاتر کلایدوک)، کیمیا عوض آبادیان، محمدپوریا هلالی (بازیگران)، دستیاران کارگردان: امید مرادی، محمدجواد خان محمدی، آهنگساز و نوازنده: امین سعیدی، مدیر صحنه: امیرحسین احمدی، منشی صحنه: آرزو باقری، دستیار صحنه: بیتا جانان، گریم: رزا فصیحی، طراح نور: فرشاد نصیری گرافیست: شهاب محمودی، طراح صحنه: امید مرادی از عوامل نمایش «با مکان بیمکان» هستند.
محیا رستمی نویسنده، کارگردان و تهیهکننده نمایش «با مکان بیمکان» درباره چگونگی فعالیت در حوزه تئاتر به خبرنگار ایرنا اظهارداشت: از ۱۶ سالگی در کلاسهای تئاتر شرکت کردم و ضمن تمرین، کتابهای مرتبط با این حوزه را مطالعه کردم، سپس در دانشگاه در رشته کارگردانی تئاتر تحصیل کردم.
وی درباره کارگردانی تئاتر «با مکان بیمکان»گفت: نزدیک بودن شرایط فعلی جامعه به موقعیت نمایشنامه و امکان تغییر در شکل آن به خصوص تغییر در دیدگاه بیان اتفاقات، مرا به کارگردانی این اثر ترغیب کرد.
رستمی با اشاره به اهمیت موضوع، تم و ژانر برای کارگردانی یک اثر نمایشی افزود: همچنین اثر نمایشی باید در زیرمتن خود دارای دغدغهها و مشکلات فعلی ما باشد و امکان تغییر در ساختار هم در صورت نیاز داشته باشد.
این کارگردان درباره چگونگی همکاری با بازیگران و تیم اجرایی «با مکان بیمکان» اظهارداشت: ما در این اثر به دور از صرفا عناوین وظایف، به صورت گروهی و با همفکری کار کردیم، مسیر شکلگیری یک تئاتر خیلی مهمتر از اجرای آن است.
وی گفت: تجربه همزیستی در یک گروه و حتی چالشهایی که با آنها روبه رو میشویم و تغییراتی که مجبوریم در کار اعمال کنیم از مهمترین اتفاقات یک اثر است.
رستمی افزود: به تنوع در روشهای کاری علاقه دارم و تمایل دارم در هر اثر، روش، شیوهها و حتی سبکهای مختلفی تجربه کنم شاید در نهایت یک سبک خاصی برای کارم انتخاب کنم اما فعلا همچین تصمیمی ندارم.
کارگردان نمایش «با مکان بیمکان» با اشاره به نقش تئاتر در جامعه افزود: این هنر در آگاهی سازی و روند تغییر فرهنگ یک جامعه تاثیرگذار است، پس تئاتر نقش کلیدی در فرهنگ جامعه ایفا میکند.
رستمی درباره تاثیر تکنولوژی و رسانههای جدید بر تئاتر و کارگردانی تئاتر اظهارداشت: میتوان از این تکنولوژی برای ساخت تیزر یا پوستر بهره برد اما در نمایش «با مکان بیمکان» ترجیح دادم برای روشهای گرم کردن و آمادهسازی با ویدیو از آن استفاده کنم.
بدون دیدگاه