بهترین عکس از کرونا باز هم خوب نیست!

مهدی کاظمی بومه درباره مشکلات هنر عکاسی گفت: «در کشور ما عکاسان خیلی جدی گرفته نمی‌شوند و بهایی به عکاسی و عکاسانی که در این رشته در حال فعالیت هستند، داده نمی‌شود؛ مگر اینکه مناسبتی باشد.»
مهدی کاظمی بومه ـ هنرمند عکاس ـ که اخیرا در جشنواره بین المللی عکس «فوتو ایموشن» از او برای عکس «مجسمه» تقدیر به عمل آمده است، درباره سبک کاری خود به ایسنا اظهار کرد: «من به دنبال سوژه‌هایی هستم که چهره خاصی داشته باشند و چهره‌شان حرفی برای گفتن داشته باشد. به کوچه و خیابان می‌روم تا بتوانم آدم‌ها را پیدا کنم و از آن‌ها عکاسی کنم.»
او با اشاره به اینکه در معماری بیشتر به دنبال سازه‌های مدرن است، اضافه کرد: «در معماری بیشتر به دنبال سازه‌های مدرن هستم و عکاسی از معماری ساختمان‌ها نیز انجام می‌دهم.»
کاظمی ضمن تأکید بر این نکته که عکاسی، هنر دیدن است و این دیدن با هر ابزاری قابل مشاهده است، درباره جایگاه این حوزه در کشور گفت: «به عکاسی ایرانی تا جایی که من اطلاع دارم خیلی پرداخته نمی‌شود.» به عقیده این هنرمند کمبود امکانات در این حوزه مثل سابق مطرح نیست؛ چراکه امروزه با یک دوربین ساده نیز می‌توان عکاسی کرد.
کاظمی در عین حال خاطرنشان کرد: «البته این نکته هم وجود دارد که در برخی از حوزه‌ها مثل عکاسی حیات وحش، به امکانات پیشرفته‌تری نیاز است.»
به گفته او در عکاسی مستند، ارتباط با سوژه و چگونگی ارتباط گرفتن از طرفی و همذات پنداری با سوژه از طرف دیگر اهمیت بالایی دارد.
کاظمی ضمن اشاره به این نکته که کشور ما برای یک عکاس خیابانی پر از سوژه‌های خوبی است که قابل کشف هستند، درباره تأثیر ویروس کرونا بر هنر عکاسی گفت: «می‌توانم بگویم تأثیر این ویروس بر حوزه عکاسی بیشتر بوده است؛ چراکه یک عکاس باید به محیط بیرون برود تا عکاسی کند اما در رشته‌های دیگر، تولید اثر در یک محیط انفرادی نیز ممکن است.»
او همچنین در پاسخ به سوالی درباره اینکه ویروس کرونا تبدیل به سوژه‌ای مهم و غالب برای عکاسان شده است، اظهار کرد: «حتی اگر بهترین سوژه هم از این بیماری به دست بیاوریم، باز هم خوب نیست؛ چون ویروس کرونا ذاتا یک پدیده شر است. ولی از طرفی یک عکس با موضوع این بیماری می‌تواند پیام‌آور خیلی از چیزها و اتفاقاتی باشد که در بیمارستان‌ها رخ می‌دهد و آدم‌های عادی نمی‌توانند ببینند.»
کاظمی، عکاس و هنرمند درباره تجربه برگزاری نمایشگاه های مجازی با توجه به طولانی شدن روند شیوع ویروس کرونا در دنیا، اضافه کرد: «به واسطه برخی از نمایشگاه‌ها، تعدادی از آثار به صورت مجازی به نمایش گذاشته شدند. این اتفاق یک نکته مثبت داشت و آن توجه به فضای مجازی در قالب عکس دیدن بیش از گذشته بود. زمانی که این اتفاق می‌افتد شما می‌توانید مخاطب بیشتری داشته باشید؛ چراکه یک عکس را در فضای مجازی هزاران نفر می‌توانند مشاهده کنند در صورتی که در نمایشگاه فیزیکی این امکان کمتر وجود دارد.»
این عکاس همچنین در پاسخ به پرسشی که از او درباره سرنوشت هنر عکاسی با توجه به طولانی شدن روند شیوع ویروس کرونا پرسیده شد، اظهار کرد: «در صورتی که نتوانیم عصر پساکرونا را تصور کنیم، باز هم با این وجود عکاسی به راه خودش ادامه می‌دهد اما شاید کمی کندتر. با این حال اما عکاسی در این دوره صدایی برای آیندگان خواهد بود تا درباره آنچه رخ داده به آن‌ها اطلاع رسانی کند.»
کاظمی در آخر ضمن اشاره به این نکته که هر عکاسی بر اساس موضوعاتی که دوست دارد عکاسی می‌کند، گفت: «اگر موضوعی باعث پویایی هنر عکاسی شود دنبال کردن آن هیچ منعی ندارد.»