جبار آذین
امسال بهار قرآن پیش از بهار طبیعت، اهل ایمان را در برگرفت و سفره ضیافت الهی را گسترد و اندکی بعد بهار زیبا و فریبا و دلربا، باشکوه و عظمت و شگفتی‌ها و امید و شادی آفرینی‌هایش، پایکوبان از راه رسید و زمین را با گل‌هایش و آسمان را با عطرهایش فرش و تزئین کرد.این آیین جاودان طبیعت است که اینگونه باشد.
نغمه خوانی و رامشگری و نوازندگی و شادی‌آفرینی همزبان و همدل با گل و گیاه و همنشینی بر سر سفره عشق و مستی و اهدای مهر و دوستی، سرود و ارمغان زمینیان و آسمانیان به هنگام رویش و زایش و طلوع بهار در هستی و زمین است که همه چیز و همه کس را به سجود و رکوع و قیام می‌خواند.
روزگارانی نه‌چندان دیر و دور ایرانیان هم مانند جهانیان و آفریدگان و هستی کبیر در پیوند، شراکت و رفاقت با انسان کبیر، به هنگام آمدن بهار،خود و زندگی‌هایشان هم بهاری،زیبا و شکوفا می‌شدند و شکوفه‌های عشق و امید در دل‌هایشان جوانه می‌زد و باورهای خود و زندگی و ایران‌سازی را با آرمان‌های پرشکوه در بزرگراه تکامل پیوند می‌زدند و علم و ایمان و عمران و افتخار می‌آفریدند.
اما اکنون سال‌هاست که به رغم تلاش‌های بهاردوستان و عشق و امیدآفرینان‌، بهار سری به ایران ما نزده و درختان خزان و بی‌عدالتی و نادرستی و ناراستی و جهالت زده اقتصاد و سیاست و فرهنگ، به سختی نفس می‌کشند و دم مسیحایی بهار برای حیات‌ بخشی به میان مردم و جامعه ما نمی‌آید.
روی سخن با آن‌ها که در عالم توهم و تخیل و رویا، برای خود بهار غیرواقعی می‌سازند یا زراندوزانی که با پول و ثروت ملت، کاخ‌های بهاری مصنوعی علم می‌کنند، نیست.
مخاطب من، مردمان بهاراندیش و بهاردوست میهنم هستند که مدتهاست در آرزوی بهار زندگی خود و بهارهای اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بسر می‌برند و زردی، پژمردگی و ناداری و فقر و بی‌عدالتی، چراغ‌های امیدشان را مجروح ساخته اما همچنان در انتظار آمدن بهار و درخشش در جای جای کشور، دست به دعا بلند کرده‌اند. گرچه نامسئولان و نامدیران و غارتگران ثروت ملی، آب پاکی بهاری شدن زندگی و شکوفا شدن امیدها و آرمان‌هایشان را روی دست‌هایشان ریخته و ایران را خزانی کرده‌اند، ولی همچنان چشم به راه بهار زندگی خود و ایران هستند.

عزیزان هموطن:
به یقین بدانید که خزان نامرادی‌ها و ناداری‌ها و ناعدالتی‌ها به پایان خواهد رسید و بهار آزادگی و امید و عشق و ایمان و دوستی و انسانیت،عدالت و رفاه، فردای نزدیک از راه خواهد رسید، عید ما روزی است که از ظلم و فقر و جهل و ظالم و جاهل در کشور خبری نباشد.
امیدوارم برای یکبار هم که شده، مسئولان جهت سربلندی کشور و ملت، یک تصمیم کارشناسی، خردمندانه و ملی و مردمی بگیرند و با کج و تندروی، ایران و دستاوردهای آن را در معرض تهاجم و نابودی قرار ندهند.
این عید و بهار را به هموطنان و ایران عزیزم شادباش می‌گویم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *