بزرگداشت رادیویی فرانسه برای برتران تاورنیه

رادیو دولتی فرانسه با ساخت یک سری برنامه درباره برتران تاورنیه، یاد این کارگردان مهم فرانسوی را گرامی می‌دارد.
به گزارش مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه، یک برنامه ۹ قسمتی درباره برتران تاورنیه کارگردان مشهور فرانسوی، برنامه مخصوص تابستانی رادیو دولتی فرانسه در بزرگداشت این فیلمساز است.
پخش این برنامه در ۹ قسمت یک ساعتی از ۲ جولای شروع شده و تا ۲۷ آگوست ادامه خواهد داشت و هر شنبه ساعت ۱۰ صبح پخش می‌شود.
در هر اپیزود به یکی از جنبه‌های کاری و زندگی تاورنیه که سال ۲۰۲۱ از دنیا رفت، پرداخته می‌شود. تاورنیه کارگردان فیلم‌های متعددی بود که «شاهزاده خانم مونپنسیه»، «وزیر فرانسه»، «یکشنبه‌ای بیرون شهر»، «قاضی و قاتل» و «دختر دارتانیان» از جمله آنها هستند.
قسمت اول این مجموعه رادیویی به فیلم «ساعت‌ساز سن‌پل» اختصاص دارد که به طور کامل در لیون رخ داده و فیلیپ نوآره از بازیگران محبوب تاورنیه در آن بازی کرده بود.
در این مجموعه مستند از آرشیوها و گفته‌های اطرافیان کارگردان و هنرمندان دیگر فرانسوی بهره گرفته شده است. ایزابل هوپر، فیلیپ ساردی، ناتالی بای، فیلیپ تورتون، ملانی تیری، ادی میشل، ماری گیلیان و تیری فرمو از جمله افرادی هستند که در این مجموعه درباره تاورنیه با آنها صحبت شده است.
برتران تارونیه که سال ۱۹۴۱ متولد شده بود فروردین سال پیش در ۷۹ سالگی از دنیا رفت.
تاورنیه در لیون به دنیا آمده بود و با اولین فیلمش «ساعت‌ساز سن پل» در سال ۱۹۷۴ با اقتباس از رمانی از ژرژ سیمنون جایزه بزرگ هیات داوران برلین را از آن خود کرد.
سال ۱۹۸۴ تاورنیه برای فیلم «یکشنبه در بیرون شهر» جایزه بهترین کارگردان جشنواره فیلم کن را دریافت کرد و برای «زندگی و دیگر هیچ» (۱۹۸۹) جایزه بهترین فیلم خارجی زبان بفتا و جایزه سزار را به دست آورد. وی سال ۱۹۹۵ فیلم «طعمه» را با اقتباس از رمان مورگان اسپورتس ساخت و توانست برنده خرس طلایی جشنواره برلین شود. وی سال ۲۰۱۵ جایزه دستاورد یک عمر را از جشنواره ونیز گرفت.
بازیگرانی چون فیلیپ نوآره و ایزابل هوپر اغلب در کارهای وی حضور داشتند و خود وی در دوران دبیرستان همکلاس فولکر شلوندورف کارگردان موج نوی سینمای آلمان بود.
آثار تاورنیه ترکیبی منحصر به فرد از فیلم‌های عالی تاریخی و درام‌های معاصر بود و طرفداران بسیاری را چه در فرانسه و چه در جهان برای وی گرد آورده بود. مضمون‌های فیلم‌های او بیشتر متوجه بی‌عدالتی، نژادپرستی و مصیبت بی‌کاری می‌شد و وی در آثارش همواره به دفاع از حقوق مهاجران می‌پرداخت و به عنوان یکی از حامیان سینمای فرانسه در مقابل سلطه هالیوود شناخته می‌شد.