جمشید پوراحمد
شنیدن دو پیام صوتی از بانو پوران درخشنده. انگیزه‌ای شد برای آنچه که می خوانید.
سرکار خانم درخشنده ذاتا هنرمند؛ آیا شما در سینمای ایران جایگاه خود را می دانید؟! اینکه صاحب منصبان هنر هفتم به شما شماره ۶۸ که معنی آن قدرت، ثبات و موفقیت است و یا اینکه شماره ۸۶ را به شما واگذار که معنی آن کنار گذاشتن و تمام شدن است!
قطعا بانو پوران درخشنده، رخشان بنی اعتماد، مسعود جعفری جوزانی و بسیاری دیگر باید با شماره ۸۶ فیلمی را جلوی دوربین که یقینا با ناترازی فیلمسازی مواجه خواهند شد. مگر در منطقه و محله‌ای فیلمی را بسازند که ناترازی درآن معنا و مفهوم ندارد و از شیر مرغ تا جان آدمیزاد فراهم است!!
بنده هرگز قصد مقایسه خود را با هنرمندان بزرگی چون بانو پوران درخشنده و نوعی ندارم و فقط به جهت داشتن مستند و نداشتن تبعات احتمالا بعدی…!
رمان خر خرشانس را که داستان آن طنز عاشقانه و اجتماعی است، برای دریافت مجوز توسط ناشر با ۱۳۸ صفحه به ارشاد فرستادم. «رمان خر خرشانس قرار بود یکی از کتابهای نمایشگاه کتاب باشد!» درخواست مجوز را به همان وزارتخانه‌ای تقدیم کردم که مجوز سریال خانگی تاسیان، فیلم سینمایی هفتاد سی و صددام از آن مجوز ساخت و پخش دریافت کرده بودند.
دو هفته قبل برای رمان خر خرشانس اصلاحیه صادر شد؛ با این مضمون؛
«عین اصلاحیه»: صفحه ۲۴ سطر چهار… آهنگ از داریوش و معین اجرا و با تشویق باورنکردنی مهمانان مواجه گردید
صفحه ۴۹ سطر ۸… لیلا از خوشحالی و بدون اراده نیما را می‌بوسد
صفحه ۹۱ سطر۱… لیلا ناخواسته نیما را در آغوش می گیرد.
حالا بیایید نگاهی بیندازیم به سریالی که از وزارتخانه ارشاد دارای مجوز پخش است؛
در سریال نمایش خانگی تاسیان، کارگردان به دلیل داشتن شماره ۶۸ از صدای داریوش و تمام محتویات و ساختار قبل از پنجاه هفت برای جذب بیننده بیشتر بهره‌مند و نیم نگاهی هم به آهنگهای دو فیلم هفتاد سی و صددام و تمام فیلمهایی که روی پرده رفته و خواهند رفت!
نتیجه؛
سرکار خانم پوران درخشنده، صاحب منصبان سینما به اعتقاد بنده با اسم شما مشکل دارند و نه با عکس و صدای شما!!
امتحان کنید و با عکس و صدا فیلم بسازید.
بدون دیدگاه