16:03

پژوهشگران برای اولین بار باندپیچی مومیایی «آمنهوتپ اول»، فرعون معروف مصر، را به روش دیجیتال باز و اسرار آن را فاش کردند.

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از بی‌بی‌سی انگلیسی، مومیایی آمنهوتپ اول که از سال ۱۵۲۴ تا ۱۵۰۴ قبل از میلاد در مصر فرمانروایی می‌کرد، ۱۴۰ سال پیش در محوطه باستانی دیرالبحری در کرانه غربی رود نیل کشف شد اما باستان‌شناسان برای آن که ماسک صورت و بانداژهای این مومیایی را حفظ کنند از باز کردن آن خودداری کردند. حالا محققان با استفاده از یک دستگاه سی‌تی اسکن به صورت دیجیتال این بانداژها را باز کرده و از ناگفته‌ها درباره این فرعون و نحوه کفن و دفن وی پرده برداشتند.

سحر سلیم، استاد رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره و مولف ارشد این پژوهش، در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی گفت: باید چهره پادشاهی را که برای بیش از ۳ هزار سال مومیایی شده بود، می‌دیدیم. اولین چیزی که توجه مرا به خود جلب کرد این بود که آمنهوتپ اول با آن چانه باریک، بینی کوچک و باریک، موی فر و دندان‌های جلوآمده چقدر به پدرش احمس یکم، اولین فرعون از هجدهمین دودمان مصر باستان، شباهت دارد.

به استناد نتایج مطالعات انجام شده روی این مومیایی، آمنهوتپ ۱۶۹ سانتی‌متر قد داشته و در زمان مرگ ۳۵ ساله بوده است.

اسرار فرعون معروف مصر فاش شد

سلیم می‌گوید آمنهوتپ در زمان مرگ از وضعیت جسمانی و سلامت خوبی برخوردار بوده و هیچ زخم و نشانی از بیماری در بدن او دیده نمی‌شود. بنابراین می‌توان اینطور استدلال کرد که این فرعون معروف براثر ابتلا به یک عفونت یا ویروس جان خود را از دست داده است.

بررسی‌های اخیر همچنین اطلاعاتی را درباره نحوه مومیایی شدن و کفن و دفن آمنهوتپ اول در اختیار محققان قرار داد؛ به عنوان مثال روشن شد وی اولین فرعونی بوده که در هنگام مومیایی کردن بازوانش را روی سینه‌اش جمع کرده‌اند و برخلاف معمول مغزش تخلیه نشده است.

محققان اعلام کردند این مومیایی توسط کاهنان دودمان بیست و یکم که حدود چهار قرن پس از آمنهوتپ اول روی کار آمد، مرمت شد. کاهنان سر و گردن جدا شده فرعون را با استفاده از یک نوار کتان آغشته به صمغ به بدن او چسباندند، آسیبی که به دیواره شکم او وارد شده بود را با نوار پوشاندند و دست چپ مومیایی را به تنش بند زدند.

اسکن‌های انجام شده بر وجود چند جراحت پس از مرگ روی این مومیایی دلالت دارد که احتمالا توسط سارقان مقبره وی ایجاد شده است.

جزئیات بیشتر درباره این تحقیق در نشریه  Frontiers in Medicine منتشر شده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *