پروپوزال «شیوه‌نامۀ نگهداری از گیاهان باغ‌های تاریخی ایران» در شورای تخصصی پژوهش و فناوری پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری برای سال پژوهشی 1404 تصویب شد.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، طرح پژوهشی «شیوه‌نامۀ نگهداری از گیاهان باغ‌های تاریخی ایران» به‌دنبال تدوین شیوهنامهای برای حفاظت و نگهداری از گیاهان باغ‌های تاریخی ایران است و به‌عنوان فاز چهارم از مجموعه پژوهش‌های صورت‌گرفته در چند سال اخیر توسط آزیتا علیزاده، کارشناس پژوهشی گروه باغ و منظر پژوهشکده بناها و بافت‌های تاریخی فرهنگی، در دست انجام است.
آزیتا علیزاده مجری طرح در این‌باره گفت: آنچه ضرورت این طرح را روشن می‌سازد لزوم استمرار در امر نگهداری از گیاهان باغ تاریخی با استفاده از راهکارهایی بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت است که همگی الزاماً باید منحصراً برای هر باغ تاریخی تدوین شوند. مطالعات و پژوهش‌های مستمر نگارنده در این زمینه نشان می‌دهند که در این بین، هستند شیوه‌هایی که لازم است تا تقریباً به‌طور یکسان، در میان تمامی باغ‌های تاریخی ایران، فارغ از مقیاس، جغرافیا و کاربری آن‌ها، به اجرا درآیند. طرح حاضر مشخصاً متمرکز بر تدوین چنین شیوه‌هایی خواهد بود.
او خاطرنشان‌کرد: باید به خاطر داشت که بازبینی و نظارت بر نحوۀ اجرای شیوه‌نامه‌ها، از مهم‌ترین راهکارهای بلندمدت در نگهداری و حفاظت از گونه‌های گیاهی در باغ‌های تاریخی است.
کارشناس پژوهشی گروه باغ و منظر پژوهشکده بناها و بافت‌های تاریخی فرهنگی افزود: نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش‌های پیشین نگارنده نشان می‌دهد شیوه‌های سنتی و تجربی باغبانی به مراتب نسبت به شیوه‌های نوین راهگشاتر و نجات‌بخش‌تر بوده‌اند، به‌جز در مبحث مبارزه با آفات و بیماری‌ها. درواقع، مهارت و تجربه در باغبانی می‌تواند نقصان‌های شرایط و ویژگی‌های محیطی مانند کم‌آبی و فقر خاک را پوشش دهد و تهدیدها را به فرصت تبدیل کند.
او اظهارکرد: این طرح پژوهشی، به‌طور خاص و منحصراً بر روی گیاهان باغ تاریخی، و مشخصاً بر روی شیوه‌های حفاظت و نگهداری از گیاهان، شیوه‌های مراقبت از خاک، شیوه‌های آبیاری، هرس و تکثیر گیاهان و مبارزه با آفات گیاهی متمرکز است. مطالعات پژوهشیِ متمرکز و فازبندی‌شدۀ نگارنده بر روی وضعیت بسیار نامناسب پوشش گیاهی در باغ‌های تاریخی ایران (ناشی از عوامل گوناگونی چون فقر شدید خاک، کمبود آب، وجود آفات و بیماری‌ها)، ضرورت حیاتیِ تدوین شیوه‌نامۀ حفاظت از گیاهان باغ‌های تاریخی را معلوم ساخت؛ شیوهنامهای جامع و دقیق که برای تمامی باغ‌های تاریخی ایران صدق کند و لزوم رعایت آن برای حفظ بقای تمامیت این باغ‌ها ضروری باشد.
علیزاده افزود: روشن است که منحصراً برای هر یک از باغ‌ها، متناسب با مقیاس، وضع موجود و جغرافیای خاص‌شان، نیاز به ارائۀ راهکارهایی اختصاصی وجود دارد؛ اما طرح حاضر، شیوهنامهای جامع و ضروری برای حفاظت و نگهداری از گیاهان تمامی باغ‌های تاریخی ایران را در نظر دارد.
بدون دیدگاه